เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2565 สำนักงานปกป้องสิ่งแวดล้อมแห่งสหรัฐฯ (EPA) ได้บังคับใช้และเผยแพร่ระเบียบเกี่ยวกับการกำหนดค่าปริมาณการตกค้างสูงสุดสำหรับสารกำจัดศัตรูพืช Fludioxonil ตามหมวดหมู่ 40 CFR 180.516 ใน Federal Register ปีที่ 87 หน้าที่ 7388 มีเนื้อหาโดยสรุปดังนี้:
- กำหนดค่า MRL ที่ยอมรับได้ของสารกำจัดศัตรูพืช Fludioxonil ที่พบในหรือบนพื้นผิวสำหรับถั่วชนิดต่างๆ เช่น ถั่วแอฟริกันทรี (African Tree Nut) ถั่วบราซิล (Brazil nut) เบอร์โอ๊ค (Bur oak) บัตเตอร์นัท (Butternut) เม็ดมะม่วงหิมพานต์ (Cashew หรือ Cajou) ฯลฯ อยู่ที่ 0.01 ppm ส่วนก้านใบ (Leaf petiole vegetable) ของผักที่อยู่ใน subgroup 22B อยู่ที่ 15 ppm และผักใบเขียว (Leafy greens) อยู่ในกลุ่ม 4–16A อยู่ที่ 30 ppm
- ปรับแก้ค่า MRL สำหรับแก้วมังกร (Dragon fruit) เป็น 20 ppm และพิสตาชิโอ (Pistachio) เป็น 0.1 ppm
- แก้ไขคำจำกัดความสำหรับสินค้าพืชตระกูลถั่วที่ถูกจัดอยู่ใน group 6 ยกเว้น ถั่ว (bean) ซึ่งจะยังคงค่า MRL ไว้อยู่ที่ 0.01 ppm และยกเลิกค่า MRL สำหรับแครอทที่ 7.0 ppm เมล็ดฝ้าย (undelinted seed) ที่ 0.05 ppm ส่วนก้านใบ (Leaf petioles) ของพืชที่อยู่ใน subgroup 4B ที่ 15 ppm และพืชตระกูลเมล่อนที่อยู่ใน group 9 ที่ 0.45 ppm
- ข้อมูลการศึกษาด้านพิษวิทยาและการประเมินการสัมผัสสารเคมีจากอาหาร พบว่ามีข้อมูลที่เพียงพอต่อการคุ้มครองและการรับรองความปลอดภัยของทารกและประชาชนทั่วไป
- การได้รับสารตกค้างทั้งในระยะสั้นและระยะยาวที่ปริมาณการตกค้างสูงสุดไม่เกินที่กำหนดขึ้นใหม่นี้ไม่น่าจะก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพต่อผู้บริโภค
ที่มา : Selerant/USDA GAIN สรุปโดย : มกอช.
