นาย Wang Dingmian ประธานสมาคมผู้ผลิตนมกวางเจา กล่าวว่า มาตรฐานความปลอดภัยนมจีนฉบับปัจจุบันต่ำที่สุดในโลกและเป็นมาตรฐานที่เอื้อประโยชน์ให้แก่ผู้ผลิตนมรายใหญ่ เนื่องจากมาตรฐานดังกล่าวกำหนดจำนวนแบคทีเรียสูงสุดที่อนุญาตในน้ำนมดิบหรือ การวิเคราะห์จุลินทรีย์ทั้งหมด (aerobic plate count) ไว้ที่ 2 ล้านเซลล์ต่อมิลลิลิตร ซึ่งสูงกว่าปริมาณที่อนุญาตในมาตรฐานความปลอดภัยนมก่อนหน้านี้ถึง 4 เท่า
นาย Wang กล่าวว่ามาตรฐานดังกล่าวล้าหลังเทียบเท่ามาตรฐานที่เลิกใช้แล้วเป็นเวลา 25 ปี และมาตรฐานดังกล่าวถือว่ามีคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานประเภทเดียวกันทั่วโลกโดยเชื่อว่าเป็นผลมาจากแรงกดดันจากผู้ผลิตนมซึ่งต้องการลดต้นทุนการผลิตเพื่อให้ได้กำไรมากขึ้น
นอกจากนี้ในเดือนเมษายน 2554 หน่วยงานควบคุมคุณภาพและตรวจสอบกักกันโรคของจีน (AQSIQ) กล่าวว่าเกือบครึ่งหนึ่งของผู้ผลิตนมจำนวน 1,176 รายไม่ได้รับใบอนุญาตการผลิตนมฉบับใหม่
ด้านนาย Nadamude เลขาธิการสมาคมการผลิตนมเขตการปกครองตนเองมองโกเลียในกล่าวว่า 70% ของเกษตรกรผู้ผลิตนมในจีนจะต้องทิ้งนมที่ผลิตหรือจำหน่ายวัวถ้ากำหนดมาตรฐานที่เข้มงวดยิ่งขึ้น และสาเหตุที่มาตรฐานความปลอดภัยนมต่ำเนื่องจากฟาร์มส่วนใหญ่ในจีนเป็นฟาร์มขนาดเล็กและต่ำกว่า 30 % มีวัวมากกว่า 100 ตัว ฟาร์มขนาดเล็กมักมีมาตรฐานสุขอนามัยที่ต่ำและวิธีการเก็บรักษานมที่จำกัด ดังนั้นจำนวนจุลินทรีย์ในน้ำนมดิบจึงมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น นอกจากนี้การเพิ่มมาตรฐานความปลอดภัยนมอาจทำให้นมขาดแคลนและอาจต้องพึ่งพาการนำเข้าจากต่างประเทศ
อย่างไรก็ตาม นาย Wang กล่าวว่ามาตรฐานที่ต่ำไม่ได้เอื้อประโยชน์ต่อเกษตรกรฟาร์มโคนมขนาดเล็กและขนาดกลาง แต่มาตรฐานดังกล่าวช่วยรักษาผลประโยชน์ของเกษตรกรทางอ้อม เนื่องจากปัจจุบันผู้บริโภคนิยมซื้อผลิตภัณฑ์นมจากต่างประเทศ เนื่องจากขาดความมั่นใจในมาตรฐานผลิตภัณฑ์ภายในประเทศทำให้อุปสงค์ภายในประเทศลดลง เกษตรกรจึงไม่สามารถจำหน่วยผลิตภัณฑ์นมในราคาสูงได้และราคาผลิตภัณฑ์ที่ลดลง เกษตรกรจึงแทบไม่ได้ต้นทุนด้านอาหารและแรงงานคืน แต่อย่างไรก็ตามการยกระดับมาตรฐานประกอบกับการขึ้นราคาน้ำนมดิบเป็นหนทางเดียวที่จะช่วยเหลืออุตสาหกรรมนมได้ เพราะราคาที่สูงขึ้นจะกระตุ้นให้เกษตรกรผลิตน้ำนมดิบที่ได้มาตรฐาน
