เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2553 กระทรวงพาณิชย์สหรัฐฯ (DoC) เปิดเผยว่า สหรัฐฯ ได้เพิ่มภาษีตอบโต้การทุ่มตลาด (AD) กับกุ้งนำเข้าจากอินเดีย ซึ่งเพิ่มขึ้นจาก 0.76% เป็น 2.67% สืบเนื่องจากเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2553 DoC ได้พิจารณาทบทวนภาษีตอบโต้การทุ่มตลาดของกุ้งนำเข้าจากอินเดีย บราซิล จีน ไทย และเวียดนามโดยตรวจสอบข้อมูลของผลิตภัณฑ์จากทะเลที่ส่งออกมายังสหรัฐฯ ภายในระยะเวลา 5 ปี เริ่มตั้งแต่ปี 2547-2548 ซึ่งเป็นไปตามข้อกำหนดภายใต้กฎหมายภาษีศุลกากรปี 1930 กำหนดว่าทุก 5 ปีต้องมีการทบทวนภาษีศุลกากรสำหรับสินค้าทุกชนิด
ทั้งนี้ ผลิตภัณฑ์กุ้งแช่แข็งส่งออกมีจำนวนมากถึง 44% จากผลิตภัณฑ์อาหารทะเลส่งออกทั้งหมดของอินเดีย โดยสหรัฐฯ เป็นตลาดหลัก ซึ่งการเพิ่มภาษีที่สูงขึ้นของสหรัฐฯ ส่งผลกระทบในด้านลบต่อฟาร์มเพาะเลี้ยงตามแนวชายฝั่งของอินเดีย อนึ่ง สํานักงานพัฒนาการส?งออกผลิตภัณฑ?ทางทะเลอินเดีย (MPEDA) ระบุว่า ในปี 2551-2552 ปริมาณการส่งออกกุ้งอินเดียไปยังสหรัฐฯ ลดลง 10.2% เมื่อเทียบกับปี 2550 โดยมีมูลค่าการส่งออกเพียง 227 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
สหพันธ์กุ้งภาคใต้ของสหรัฐฯ (SSA) เปิดเผยว่า กุ้งเลี้ยงในบ่อที่มีราคาถูกจากอินเดีย บราซิล จีน เอกวาดอร์ ไทย และเวียดนามทำให้ภาคอุตสาหกรรมกุ้งสหรัฐฯ เดือดร้อน สหรัฐฯ จึงออกมาตรการภาษีตอบโต้การทุ่มตลาด (AD) และเรียกเก็บเงินประกันอาการตอบโต้การทุ่มตลาดสินค้ากุ้ง (Custom bond: C-bond) อย่างไรก็ตาม คณะอุทธรณ์ (Appellate Body) ขององค์การการค้าโลก (WTO) ได้ตัดสินว่า การจัดเก็บ C-bond ของสหรัฐฯ ขัดแย้งกับข้อผูกมัดที่สหรัฐฯ มีต่อ WTO ทำให้สหรัฐฯ ต้องยกเลิก C-bond ของกุ้งไทยและอินเดียในปี 2552
