ในช่วงเวลาไม่กี่สิบปีมานี้บริษัทเอกชนหลายรายของจีนได้เริ่มมาลงทุนในภาคเกษตรและป่าไม้ของลาว เพื่อทำการเพาะปลูกผลไม้ในลาวและส่งออกกลับไปยังจีน โดยในปี 2564 ทางบริษัทเอกชนของจีนได้ขอเช่าพื้นที่กว่า 3,200 – 4,800 เฮกตาร์ รอบเวียงจันทน์เพื่อสร้างเป็นสวนทุเรียนส่งออกไปยังจีน ทุเรียนส่วนใหญ่ที่ปลูกในลาวแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ทุเรียนพันธุ์พื้นเมืองและพันธุ์หมอนทอง ซึ่งการส่งออกทุเรียนจากลาวไปยังจีนนั้นมีอุปสรรคมากมาย อาทิ การคมนาคมในการขนส่งทุเรียนที่ได้รับความเสียหายจากถนนที่เกิดการชำรุด รวมไปถึงสายพันธุ์ทุเรียนพื้นเมืองของลาวที่มีขีดจำกัดในการแข่งขันในตลาดทุเรียนของจีน ซึ่งทุเรียนพันธุ์พื้นเมืองของลาวนั้นมีขนาดที่ค่อนข้างเล็กและมีราคาที่ต่ำ (ประมาณ 3.19 ดอลลาร์สหรัฐ) เนื่องจากการจัดการและการดูแลที่ไม่เพียงพอ โดยต้นทุเรียนส่วนใหญ่ที่พึ่งเริ่มออกผลส่วนมากให้ปริมาณเนื้อมีน้อย และที่สำคัญทุเรียนจากลาวยังไม่ได้รับอนุญาตให้นำเข้าไปยังจีน ซึ่งในปัจจุบันมีผลไม้เพียง 2 ชนิดที่ได้รับอนุญาตให้ส่งออกไปยังจีน คือ กล้วยและแตงโม แม้ว่าในปัจจุบันทั่วโลกจะยังอยู่ท่ามกลางสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ความต้องการในการบริโภคทุเรียนของผู้บริโภคในจีีนก็ยังคงไม่ได้ลดลง แต่กลับเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ โดยในปี 2563 จีนนำเข้าทุเรียนกว่า 575,000 ตัน มูลค่า 2,300 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้น 5% และ 44% ตามลำดับ เมื่อเทียบปีต่อปี
ที่มา : https://www.producereport.com/article/chinese-companies-set-sights-laos-durian-production สรุปโดย : มกอช.