ร่างกฎหมายอาหารฉบับนี้เริ่มปรับปรุงตั้งแต่ปี 2550 โดย Wilkinson เห็นว่าร่างกฎหมายดังกล่าวจะช่วยให้ผู้ประกอบการมีความรับผิดชอบเบื้องต้นต่อความปลอดภัยของอาหาร ช่วยให้ผู้ประกอบการเข้าใจง่ายขึ้นว่าต้องผลิตอาหารอย่างไรจึงจะปลอดภัย เช่น แผนการควบคุมอาหารสำหรับธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูง เช่นธุรกิจร้านอาหาร และโครงการระดับชาติสำหรับธุรกิจที่มีความเสี่ยงกลางถึงต่ำ เช่น ผู้ผลิตพืชสวนครัว แนวปฏิบัติสำหรับธุรกิจที่มีความเสี่ยงต่ำ เช่น กิจกรรมเพื่อระดมทุน หรือโปรแกรมตรวจตรวจติดตามเพื่อกำหนดมาตรการเกี่ยวกับความปลอดภัยและความเหมาสมของอาหาร ทำให้ผู้บริโภคมีความมั่นใจในความปลอดภัยของอาหารมากขึ้น
นอกจากนี้ ในร่างกฎหมายอาหารใหม่ยังมีข้อกำหนดอื่นๆ เช่น
กำหนดข้อบังคับเฉพาะสำหรับสินค้าอาหารนำเข้าซึ่งจะต้องมีมาตรฐานเท่ากับอาหารที่ผลิตในนิวซีแลนด์ และอาหารนำเข้ามายังนิวซีแลนด์ทุกล็อตผู้นำเข้าที่ต้องมีการขึ้นทะเบียน
การคงบทบาทของหน่วยงานรัฐให้เป็นหน่วยงานหลักในการควบคุม และคงบทบาทของหน่วยงานท้องถิ่นในการควบคุมโรงเรือนอาหาร
การปรับบทลงโทษให้ทันสมัยขึ้น การออกข้อกำหนดสำหรับการผลิตอาหารและกิจกรรมทางการค้าแต่ละประเภทให้ชัดเจนขึ้น
ทั้งนี้ คาดว่าจะมีผลบังคับใช้ในทางกฎหมายได้ภายในเดือนมีนาคม 2554
