การพัฒนาชุมชนเครือข่ายในการจัดการการกัดเซาะชายฝั่ง ในจังหวัดเพชรบุรี
ประจำเดือนตุลาคม 2564
1. ที่มาของปัญหา :
- จังหวัดเพชรบุรีเป็นพื้นที่หนึ่งที่มีพื้นที่ถูกกัดเซาะมากกว่าอัตรา 5 เมตรต่อปี (จัดเป็นพื้นที่วิกฤต)
- เพราะชายฝั่งเป็นหาดโคลน ตั้งเเต่เขตจังหวัดสมุทรสงครามลงไปจนถึงปลายเเหลมผักเบี้ยระยะทางยาวประมาณ 44 กิโลเมตร
- พบพื้นที่กัดเซาะรุนเเรง-ตำบลบางเเก้ว เเละตำบลเเหลมผักเบี้ย อำเภอบ้านเเหลม มีระยะทางกัดเซาะ 4.8 เเละ 5.6 กิโลเมตร ระยะทางกัดเซาะรวม 10.4 กิโลเมตร อัตราการกัดเซาะมากกว่า 5 เมตรต่อปี
- พบพื้นที่กัดเซาะปานกลางที่ตำบลปากทะเล ตำบลปึกเตียน ตำบลหนองขนาน เละตำบลเจ้าหาดสำราญ ตำบลชะอำ ตำบลบางเก่า เเละตำบลหนองศาลา ระยะทางกัดเซาะรวม 39.3 กิโลเมตร อัตราการกัดเซาะ 1-5 เมตรต่อปี
2. วัตถุประสงค์ของการวิจัย :
- ศึกษาการจัดการการกัดเซาะชายฝั่งของชุมชนในจังหวัดเพชรบุรี
- จัดการกระบวนการเรียนรู้การจัดการการกัดเซาะชายฝั่งให้เเก่ชุมชนในจังหวัดเพชรบุรี
- ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการป้องกันเเละเเก้ไขปัญหาการจัดการการกัดเซาะชายฝั่งชุมชนในจังหวัดเพชรบุรี
- พัฒนาชุมชนเเละเครือข่ายในการจัดการการกัดเซาะชายฝั่งชุมชนในจังหวัดเพชรบุรี
3. ความสำเร็จของงานวิจัย :
- หลักสูตรการจัดการภัยพิบัตรการกัดเซาะชายฝั่ง
- เกิดความตระหนักเเละให้ความสำคัญในการจัดการการกัดเซาะชายฝั่ง
- การบูรณาการเเก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่ง
- เกิดเครือข่ายชุมชนในการป้องกันเเละเเก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งอย่างยั่งยืน
ที่มา : สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร(องค์การมหาชน) - สวภ.
